Op 21 mei vond de Pijlerlezing ‘van Wantrouwen naar Vertrouwen’ plaats. De participatiewet zou een trampoline moeten zijn waardoor mensen zo snel mogelijk terugveren naar een beter bestaan. De werkelijkheid is anders, de sociale zekerheid is een kluwen aan regels en verplichtingen onder het motto van ‘voor wat hoort wat’. Daardoor raken mensen verstrikt in een chaos van schulden of andere grote zorgen. Ralf Embrechts, directeur MOM-Tilburg en oprichter Quiet 500 vertelde samen met ervaringsdeskundige Eric Rugebregt een inspirerende visie over wat er gebeurt wanneer je verplichtingen en controle loslaat, en mensen zelf hun eigen regie opnieuw laat ontdekken. Bekijk hier de hand-out van hun presentatie:
Wantrouwen – Vertrouwen Embrechts-Rugebregt mailversie
arthur zegt
28 mei 2019 op 15:51Mooi om te lezen dat er mensen zijn die het voor anderen opnemen. Zo ken ik er gelukkig steeds meer van dichtbij. Ook ik ben zo iemand. Ik heb samen met een team de afgelopen 4 jaar gebouwd aan een financieel voordeel educatie platform waar we nationaal en internationaal mee willen gaan helpen om juist mensen die hulp steun en kennis over geld en geldzaken kunnen gebruikenbte gaan dienen.
Wie weet zit er ergens een samenwerking in.
Grt Arthur Brekelmans
Benoit Hameleers zegt
11 juni 2019 op 14:18Dag Arthur,
mooi om te horen dat je je zo inzet voor anderen. Wij staan altijd open voor samenwerkingen, wellicht handig om een keer een kop koffie te drinken samen? We horen het graag. Groet Team De Pijler
Nancy zegt
29 mei 2019 op 12:06Ik ben het daar helemaal mee eens. Op dit moment leven mensen niet maar moeten ze overleven. Ik heb al regelmatig aangegeven dat het een feit is dat de meeste mensen van 1 uitkering niet rond kan komen en dat de oplossing heel simpel is. Uitkeringsgerechtigden mogen 150 euro per maand een vrijwilligers ontvangen. Laat dit los en zeg iedereen met een uitkering mag tot 150 bijverdienen als het mogelijk is. Dit is gebaseerd op vertrouwen in de mensheid, en je kunt korten op ambtenaren want die hoeven geen controles meer uit te oefenen, mensen voelen zich geen gevangenen meer in hun eigen huis en kunnen zich weer waardig voeleln en ongeschonden mee doen met de maatschappij. Zonder dat ze bang zijn en het gehijg van de gemeente in hun nek.